Robbin
Keuzestress
Al over de titel ben ik aan het twijfelen geweest. Had ik het niet beter ‘Door de bomen het bos niet meer zien’ kunnen noemen? Of ‘Eindeloos blijven malen’? Of ‘Hoe hak ik knopen door?’. Welke titel spreekt het meest aan? Welke titel is het meest origineel? En zo zijn er nog wel meer vragen die ik mezelf heb gesteld. Vermoeiend. Uiteindelijk vat ‘Keuzestress’ het mooi samen.
Het zal jou ook vast bekend voorkomen, dat je eindeloos blijft wikken en wegen, aan anderen gaat vragen wat zij zouden doen, door de verschillende meningen alsnog niet weet wat te doen, dat je lijstjes met voors en tegens maakt, er nog maar een nachtje over gaat slapen in de hoop dat je de volgende ochtend wakker wordt met het perfecte antwoord, om vervolgens de volgende dag weer te gaan wikken en wegen. Met hoogstwaarschijnlijk als uitkomst dat je het daadwerkelijke kiezen uitstelt. Vaak blijft het toch knagen, voelen we ons er onrustig door en blijven we eindeloos veel beren op de weg zien.
Ik vergelijk het vaak met een rotonde. Normaal gesproken als je een rotonde oprijdt, neem je vrij snel een afslag, want je weet waar je heen wilt. Keuzestress kan je zien als dat je een rotonde oprijdt, maar eindeloos lang rondjes blijft rijden langs de verschillende afslagen. Dat kost veel tijd, veel energie, veel brandstof, het begint je te duizelen en het leidt nooit tot een (eind)bestemming.
Piekeren over wat de juiste keuze is kun je vergelijken met eindeloos rondjes rijden op een rotonde.
Stel je rijdt een rotonde op, je weet vaag waar je heen moet, maar welke afslag je precies moet nemen is je niet duidelijk. Blijf je dan eindeloos rondjes rijden op die rotonde? Of neem je toch een afslag, om te kijken of dat de juiste weg is? En stel dat je er vervolgens achter komt dat het niet de juiste afslag is, zet je dan verslagen en teleurgesteld je auto/fiets aan de kant? Geef je jezelf op je kop? Of rijd je verder totdat er een plek is waar je kunt keren? Of bel je iemand op die jou misschien de weg kan wijzen?
Waarom zijn we in ons dagelijks leven, als het gaat om keuzes maken, zo bang om een verkeerde afslag te nemen? Op veel keuzes kan weer teruggekomen worden, je kunt verderop keren en weer terug de rotonde op. Die afslag heeft je geleerd dat dat voor jou niet de beste keuze is geweest. En als het goed is zal je die afslag in het vervolg ook niet meer zo snel nemen. We leren van de keuzes die we maken. Door knopen door te hakken leren we steeds beter welke weg wel en welke weg niet past bij wat we willen en wie we zijn.
We worden alleen maar wijzer van de keuzes die we maken en hoe vaker we keuzes maken, hoe beter we erin worden!
Als je al langere tijd vast zit op een rotonde, wil ik je vragen diep in te ademen, al je moed te verzamelen, richting aan te geven en op je uitademing een afslag te nemen. Misschien heb je in één keer de juiste weg te pakken, misschien moet je nog een paar keer afslaan. Je bent in ieder geval die ontzettend vermoeiende rotonde af. Goed gedaan!
Pingback: Ben jij een kameleon? - Waardevol Gevoel